[Sebastian ?liwi?ski]

Jōdō to sztuka walki kijem jo. Powstała w XVI wiecznej Japonii jako kombinacja technik yari (włóczni), naginaty (halabardy) i tachi (miecza). Za twĂłrcę jōjutsu uznaje się Musō Gonnosuke Katsuyoshi (夢想 權之助 勝吉, ur. około 1605, data śmierci jest nieznana) ktĂłry po przegranym pojedynku z Musashim Miyamoto (宮本武蔵, ur. 1584, zm. 1645) udał się na wyspę Kyushu do miasta nazwanego dziś Daizafu, gdzie w Świątyni Kamado na GĂłrze Homan oddał się 37 dniowej medytacji. Jak głosi legenda w ostatnią noc doznał oświecenia - objawiło mu się BĂłstwo pod postacią dziecka z tymi słowy "maruki o motte, suigetsu o shire" ("trzymając okrągły kij poznaj splot słoneczny"). Po tej przepowiedni Gonnosuke poświęcił się opracowaniu technik dla kija, ktĂłry nazwał jo. Kij jo róşnił się
wymiarami od kiji uĹźywanych Ăłwczesnych szkołach walki - był krĂłtszy i cieńszy, co umoĹźliwiało opracowanie szybszych technik i postawienie nacisku na precyzję ruchu. Oryginalne wymiary jo to średnica 8 bu (ok. 2,42 cm) a długość 4 shaku, 2 sun i 1 bu (ok. 127,6 cm). Bazą dla późniejszej szkoły Shintō Musō-ryū jōjutsu był "system pięciu tajemnych metod” gdzie Gonnosuke zawarł wszystkie techniki własnego stylu walki. Wiadomo, Ĺźe w późniejszym czasie został on nauczycielem sztuk walk klanu Kuroda z północnej części wyspy Kiusiu, gdzie rozwijał własną szkołę i gdzie jōjutsu nauczane było tylko wewnątrz klanu aĹź do początku XX wieku.

W latach 60-tych XX wieku by rozpropagować idee jōdō wśrĂłd ćwiczących kendo, Shimizu Takaji postanowił stworzyć zestaw 12 form z jo reprezentujących główne idee szkoły i przedstawić je w OgĂłlnojapońskim Związku Kendo (Zen Nihon Kendo Renmei). W 1969 Shimizu (strona z mieczem - tachi) oraz Otofuji Ichizo (strona z kijem - jo) po raz pierwszy zaprezentowali na pokazie publicznym kata Seitei Jōdō. W Seitei Jō trzeba opanować 12 technik podstawowych (kihon dosa) na bazie ktĂłrych zbudowane jest 12 form treningowych (kata). Strona z mieczem nazywana jest tachi (uchi) i podczas treningu formalnie pełni rolę nauczyciela uczącego stronę uĹźywającą kij jō (shi). Zawody i egzaminy przeprowadzane pod egidą ZNKR oparte są w większości na technikach seiteigata, znajomość starej szkoły wymagane jest dopiero przy egzaminach
na wysokie stopnie dan.

Przedstawiam krótką fotorelację z III Mistrzostw Polski , które odbyły się 22 marca 2009r
Komisje sędziowska tworzyli :
Jock Hopson (UK) 7 Dan Jodo Renshi
Chris Mansfield (UK) 7 Dan Renshi
Chris Buxton (UK) 6 Dan Jodo Renshi
Takao Momiyama (Szwecja) 6 Dan Jodo Renshi
Jef Heuvelmans (Holandia) 6 Dan Jodo

Ukłon Sensei w kierunku publiki

A tych dwĂłch PanĂłw poznajecie






I co...?
Może chcielibyśmy potrenować w Szkole Seimeikan Jodo ?
Piszcie co o tym myślicie ...

Oss

[Kamil Cz]

Oczywiście fotki świetne, tak jak zwykle

Co do spróbowania swoich sił w jo, to powiem, że mogło by to być ciekawe przeżycie... Taki trening na pewno wspomagał by nasze aikido i shinkendo. Problemem może być jedynie czas, gdyż znając naszego Sensei, jeszcze by nam regularne treningi z jo wprowadził
Moje zdanie: Zajmować się tym regularnie raczej nie... Wstawki, bądź seminarium, nie jest takim złym pomysłem...

[Yakoozaj]

Bardzo chętnie bym potrenował, tym bardzie, że jo jest chyba najłatwiejszą bronią do znalezienia w otoczeniu. A im więcej my wiemy tym dla nas lepiej a gorzej dla naszych przeciwników

[GavieRu]

Ja osobiście bardzo chciała bym spróbować. Na pewno jo jest lżejsze w posługiwaniu się, również poręczniejsze niż bokken, a wiec z przyjemnością każdy pewnie wziąłby do ręki właśnie tę broń. Tak jak pisze Kamil, jestem pewna, że czasu na regularne treningi by nie było, natomiast organizowanie co jakiś czas seminariów pod tym kierunkiem było by świetnym pomysłem Zawsze myślałam o tym, ze fajnie by było pomachać sobie umiejętnie kijem Wiec jestem ZA.

[michalm]

TeĹź jestem za.
Nigdy nie wiadomo co człowiekowi w ręce wpadnie

[Admin]

Jodo to ciekawy pomysł... można zawsze spróbować np. w wakacje gdzieś na wolnym powietrzu Ja bym Sensei prosił o jeszcze jakieś zdjęcia...