W Polsce

Najbardziej rozpoznawalnym systemem aikido w Polsce jest bez wątpienia Aikikai, które w 2007 roku obchodziło swoje trzydziestolecie. Oczywiście nazwa aikido nie jest zarezerwowana tylko dla jednego stowarzyszenia czy federacji. Szczególnie w ostatnich dziesięciu latach powstało wiele nowych odmian aikido, które umieszczają w nazwie słowa takie jak „realne”, „combat” itd., a które są prawie zawsze kopią aikido Yoshinkan. Aikido Yoshinkan występuje jedynie na południu Polski w aglomeracjach Śląska. Choć ćwiczono je od dawna, to pierwszą sekcję zarejestrowano oficjalnie w Hombu Yoshinkan dopiero w 1994 roku. W ciągu prawie dwudziestu lat, jakie minęły od tamtej pory, powstało w południowej Polsce wiele prężnie rozwijających się federacji, szkół, sekcji i dojo Yoshinkan. Jedną z nich jest Yoshinkan Seiseikai Aikido Polska stworzona przez Sylwię i Rafała Wilków, Kamila Krzemińskiego oraz Sebastiana Śliwińskiego, założycieli takich szkół jak Ishinkan, Bujinkan oraz Szkoły Sztuk Walk Seimeikan, które należą do międzynarodowych federacji AYF i YSA.

Yoshinkan Seiseikai

Yoshinkan Gozo Shiody jest ogólnie uważany za najtwardszy system aikido, ale czy sztuka służąca do obrony i walki może nie być „twarda”? Dlatego w Yoshinkanie nie ma spektakularnych i efektownych „lotów” wykonywanych przez uke – najważniejsza dla każdego jest skuteczność, a nie współpraca z partnerem. Techniki Yoshinkanu zostały stworzone po to, by działać i tym samym bronić nas przed napastnikami. Soke Shioda powiedział kiedyś: „Nigdy nie wolno wam zapomnieć, że trenujecie sztukę walki. Jeżeli o tym zapomnicie, dalsza nauka nie będzie miała sensu”.

Seiseikai grupuje ćwiczących pod kierunkiem Kiyoyukiego Terady, 10 dan, który rozbudował wiele technik Yoshinkanu, rozszerzając je o większy wachlarz możliwych ataków, jak również dodał detale technik z jujutsu, goshinjutsu i judo. Powstał w ten sposób system, w którym stosuje się wiele elementów takich jak dźwignie, rzuty, duszenia, obalenia, uderzenia itd., wykorzystując atak przeciwnika. Naszym celem jest przy tym doprowadzenie do całkowitej kontroli nad napastnikiem, zachowując go przy życiu.

Wydaje mi się, że taki opis Yoshinkan Seiseikai odpowiednio charakteryzuje ten system aikido.

Podstawy

Każda ze sztuk walki posiada własne założenia i podstawy. Również Yoshinkan charakteryzuje niepowtarzalna pozycja kamae (postawa wyjściowa) oraz charakterystyczny układ kihon dosa (układ ruchów), które nie występują w innych systemach aikido. W Yoshinkanie najważniejsza jest prostota opierająca się na zwykłej fizyce, a nie trudnych do objaśnienia mocach. Zresztą prostota i racjonalne wyjaśnienia, a nie teorie z pogranicza fantastyki religijno-naukowej, powinny cechować chyba wszystkie sztuki walki...

Pozycja kamae pozwala rozłożyć ciężar ciała nieproporcjonalnie, dzięki czemu nasze ruchy stają się szybsze bez utraty równowagi i zdolności do szybkich reakcji. Łatwo to zrozumieć, przeprowadzając prosty eksperyment: stojąc w rozkroku ugnijcie oba kolana tak, aby ciężar waszego ciała został rozłożony równomiernie, a potem po prostu spróbujcie zrobić krok, jednak przy zachowaniu powyższej pozycji. Następnie stańcie w pozycji w proporcjach takich, aby ponad 60% masy waszego ciała obciążało tylko jedną nogę i znowu spróbujcie zrobić krok. Każdy kto rzetelnie przeprowadzi eksperyment, zobaczy, jak bardzo oczywiste są wnioski: z fizycznego punktu widzenia każdy nasz krok wygląda tak, że w momencie jego wykonywania masa ciała spoczywa w całości na jednej nodze, która pozostaje w kontakcie z podłożem. Oto podstawa Yoshinkan Seiseikai: przy każdym ruchu musimy przemieszczać masę ciała, dzięki czemu uzyskujemy dużą energię czyli siłę.

Kihon dosa to fundament całego Yoshinkanu – tu znajdziemy wszystkie ruchy wykorzystywane w technikach. Kihon dosa składa się z trzech elementów: tai no henko, hiriki no yosei, shumatsu dosa. Każdy element można wykonać w wersji omote i ura oraz w pozycjach migi i hidari. Daje to zestaw dwunastu układów ruchów. Do tego należy dołożyć układ ramion tegatana oraz pracę całego ciała, które musi utworzyć jedno centrum. Bardzo ważna jest praca dłoni: w pozycjach podstawowych jest to kaisho no den, czyli otwarta pozycja dłoni o odpowiednim napięciu i wygięciu, a podczas ruchów aiki-sage i aiki-age czyli ruchy całej dłoni wokół kciuka bądź małego palca, które pozostają nieruchome. Mamy zatem układ dwunastu elementów, w których występują wszystkie ruchy podstawowe spotykane w technikach.

Nie oznacza to, że w każdej technice pojawia się w całości jeden z elementów kihon dosa, ponieważ większość technik to w gruncie rzeczy połączenie pojedynczych ruchów i detali występujących w kihon dosa. Dlatego kihon dosa wykonuje się każdorazowo na treningu indywidualnie (tandoku dosa) oraz w parach (sotai dosa). Poziom zrozumienia kihon dosa wyznacza stopień zaawansowania studenta. Adept, który potrafi rozpoznać w technikach pojedyncze detale jest gotów do przejścia na wyższy poziom nauczania. Nigdy nie można stwierdzić, że umie się już kihon dosa, ponieważ ta wiedza rozwija się wraz z nami przez cały okres treningów.

Podział technik

Ze względu na rodzaj oraz stopień trudności techniki w Yoshinkan Seiseikai możemy podzielić na:

1. Techniki wykonywane w wersjach ichi, ni i san, gdy my zaczynamy atak, jesteśmy atakowani lub nastąpiło zwarcie i napastnik jest w silnej pozycji.

2. Wersję osae polegającą na sprowadzeniu do bezpiecznej pozycji stojącej lub leżącej wraz z kontrolą uke poprzez blokadę jego ruchów oraz wersję nage, w której technika kończy się rzutem.

3. Unieruchomienia, czyli ikkajo, nikajo, sankajo, yonkajo, gokajo i rokkajo (w innych systemach aikido odpowiednio ikkyo, nikyo itd.).

4. Techniki podstawowe pozbawione dźwigni kończone kontrolą lub rzutem.

5. Techniki średnio zaawansowane, podczas których występuje więcej niż jedno wytrącenie lub kilka technik połączonych.

6. Techniki nauki timingu, takie jak kokyu ho oraz karyu happo.

7. Techniki zaawansowane wymagające dopasowania się do danej sytuacji. Osiągnięcie tego poziomu jest niemożliwe bez zrozumienia sedna techniki.

8. Techniki walki z więcej niż jednym przeciwnikiem

 

Autor: Sebastian Śliwiński III dan AYF , I dan Judo i Goshi-jutsu

YSAP

Szkoła Sztuk Walk Seimeikan

 
Licznik odwiedzin: