[Piotr A]

I dzięki Bogu, że nie wszystkie, że jest coś takiego jak Cowboy bebop czy Samurai Champloo albo Shin Chen
Zainteresowanych Shin Chenem zapraszam:
http://pl.youtube.com/watch?v=wqsKTXUXsdE
i cała reszta
Dołączcie do fan klubu Shin Chena!!!!!!!!!

[Kamil Cz]

"Hej, hej, heeeej Sihn Chan- on do kłopotów drogę znaaa...!"

Ta bajka wymiata. Na fox kids po 22 leciała. Jakaś taka... psychodeliczna była

[Patrycja]

uuu Sihn Chan jest świetny..heh Mi się najbardziej podobał odcinek: Mali komandosi czy cos takiegoo heh

[Kamil Cz]

Ja chciałbym polecić mangę "Fairy Tail"

Czasy nieokreślone, prawdopodobnie dawne. Magia, choć ciągle może budzić niepokój, jest zjawiskiem dosyć powszechnym. Osoby, określające się mianem "mag" (mage) tworzą zorganizowane wspólnoty, nazywane gildiami, i ofiarują swóje umiejętności w ramach wykonywania zadań. Za odpowiednią ilość gotówki.

Na początku poznajemy 18 letniego chłopaka o imieniu Natsu oraz gadającego kota imieniem Happy. Ten pierwszy, oprócz okropnej choroby lokomocyjnej, chce odnaleźć Smoka Ignela, który dawno temu zniknął w tajemniczych okolicznościach.
Poznajemy także historię Lucy, młodej czarodziejki, która specjalizuje się w przyzywaniu istot, które są na jej usługach (stellar spirit mage). Pragnie dostać się do jednej z gilidii. Wybór jej pada na "Fairy Tail"...

Ale czymże "Fairy Tail" jest? Z angielskiego ogon wróżki, jest także nazwą jednej z potężniejszych, a na pewno bardziej znanych gildii magicznych na kontynencie.
Jeśli chodzi o samą mangę, to powiem tyle: rzeźnia! Takiego nagromadzenia nieprawdopodobnie epickich walk, z użyciem tylu mocy, nie widziałem od czasu "Dragon Balla". Tylko, że w "Dragon Ball" się do "Fairy Tail" nie umywa. Jeśli chodzi o epickie starcia to japończycy są niepobici!
Zarys fabularny, jak i jeden z głównych bohaterów, przypomina Naruto. Z tymże wyjątkiem, że tu wszystko zrobione jest inaczej. Przede wszystkim "Fairy Tale" nie koncentruje się tak bardzo na głównym bohaterze (który jest główny przede wszystkim dlatego, że pojawia się od początku ). Jeśli chodzi o jakiekolwiek przeżycia wewnętrzne: jest to albo w pewien sposób zredukowane, lub rozdzielone po równo każdemu z bohaterów (tutaj: członków "fairy tail"). Ponadto, choć Natsu jest porywczy, nie cechuje go bezgraniczna głupota (niestety "mądroscią" ani "inteligencją" tego nazwać nie można) Naruto. Ich poziom też jest zróżnicowany. Z kolei to co ich łączy, to (poza wyglądem):
-zależność między siłą a emocjami
-jakiś bardzo ważny cel (choć w "fairy tail" nie uświadczymy niczego w stylu "muszę przeżyć, by zostać Hokage..." )
-sceny "Przegrywamy, przegrywamy, a jak wchodzi główny bohater to już nie" , czy "Główny bohater przegrywa, przegrywa, a potem się denerwuje/wstępuje w niego nowa siła i przeciwnik nie ma szans" (ja wiem, brzmi to banalnie, ale.... musicie sami zobaczyć)

Czy coś można zarzucić "Fairy Tail"? Prawdopodobnie niezby ogarniętą fabułę. Gdy skończysz czytać, masz wrażenie, że nie było to do konca idealnie przemyslane. Tzn. dojdziesz do tego gdy pozbierasz szczękę po fantastycznych pojedynkach w najlepszym stylu...

[GavieRu]

Wtrącając swoje zdanie do Death Note’a chciałabym dodać, Ĺźe absolutnie to anime posiada niepowtarzalny klimat! JuĹź pewnie nie raz słyszeliście taką gadkę, ale uwaĹźam, Ĺźe te osoby, ktĂłre interesują się kryminałami chociaĹźby, na pewno nie były by zawiedzione  W dodatku autorem tego tytułu jest kobieta, co świadczyć powinno o naprawdę mĂłzgowych rozwiązaniach większej części wątkĂłw!  NarĂłd kobiecy gĂłrą! A anime posiada nie tylko bardzo realną kreskę (koniec z oczami na pół twarzy! Nareszcie!),ale rĂłwnieĹź dopracowane tła, urządzenia codziennej komunikacji wyglądają na autentyczne, ale teĹź sposĂłb działania organizacji rządowych na świecie daje domyślenia. Najciekawsza jest jednak postać głównego bohatera. Nie ma tu juĹź Ĺźadnej schematy ki, ale coś innego i to teĹź zdecydowanie przyciąga uwagę. Poznajemy Lighta i z kaĹźdym kolejnym odcinkiem zaczynamy dostrzegać, Ĺźe chłopak wariuje, choć to jeszcze nie choroba psychiczna (właściwie momentu przełomowego nie widać). Stacza się jakby na drugi plan a jego miejsce zajmuje L. Takiego rozwiązania jeszcze nie było i to się widzowi rĂłwnieĹź podoba. Najciekawsze są relacje pomiędzy tymi dwoma. Ale to teĹź zaleĹźy co komu po głowie chodzi :P <joke> Naprawdę weĹşcie to poczytajcie!
Dwie dziewczyny toczące walkę na pistolety?? Takie Cycate dziewczyny? XD (Ach ta moja szczerość! ) Ja muszę na to looknąć, bo podejrzewam, Ĺźe to o Rashunę chodzi! Wydane w Tesco na DVD było! Genialny animek! :D Dobra, nie ma sprawy, następny artykuł mangowy będzie o tym   

[ Dodano: 2008-06-02, 14:08 ]
Witam wszystkich ? W sobotę rozmawialiśmy chwilkę z Adminem na temat anime róşnych i tak sobie pomyślałam, Ĺźe na spółkę moglibyśmy (Admin, pomoĹźesz, prawda? ?) wdroĹźyć temat Hellsinga i innych świetnych pozycji o Wampirach. Ja z chęcią zacznę, bo bardzo lubię takie klimaty i sama jak juĹź jakieś opowiadanie piszę, to muszę tam wcisnąć jakiegoś „ssacza” lub chociaĹź osobę, ktĂłra symulaje swoim zachowaniem takiego osobnika :D Takie zboczenie. A powieści o wampirach jak ktoś dobre w wersji książkowej zna, to mi proszę polecić na temacie HOBBY ? Dziękuję.
A więc od czego zacząć? MoĹźe od małej prośby do Sensei’a by nas nie zbeształ za takie zainteresowania . Tolerancja to podstawa w końcu 8D Róşne moĹźna mieć zboczenia i do tego nastawienie ? A juĹź zauwaĹźyłam zainteresowanie na forum odnośnie dorosłych oglądających „bajki” :P Sensei, nie przejmuj się nami. Kiedyś i tak Cię w te tematy wczujemy 8D Na prezent się jakiegoś hentai’a podrzuci i juĹź mamy dobry start! Haha, Admin, wyratuj mnie teraz ? Mogę uĹźywać tego słowa na forum??? Jak nie to cenzurą je! Haha :D
Serii o wampirach jest naprawdę wiele i każda posiada zupełnie odmienny klimacik, swoje zalety i wady. Vampire Hunter D, Trinity Blood, Vampire Princess Miyu, Shingetsutan Tsukihime, Hellsing właśnie oraz inne, to pozycje warte polecenia. Jedni lubią czarnobiałe filmy z Drakulą, inni wersję rysowaną ?

[Admin]

Hmmm czy ja wiem czy Sensei chciałby przeczytać hentaia ? Ty się lepiej nie przyznawaj że czytasz

[GavieRu]

Nie czytam, Admin. Oglądam A to różnica! Hehe, myślę, że spokojnie by się wciagnął Trzeba tylko coś dobrego skombinować.

[ Dodano: 2008-06-02, 15:13 ]
Poza tym najpewniej nie jakieś durne La Blue Girl, tylko coś ambitniejszego! Hehe, coś znajdziemy, powołam się na mangowe znajomości A poza tym fajnego masz avatarka z Totoro~! Kiedyś to oglądałam i przyznaję, że słodkie, chociaż wolę ze studia Ghibi i tego autora Mononoke Hime bardziej i Hauru i jeszcze Laputę... dużo tego staffu

[Kamil Cz]

A ja bym chciał swoje zdanie na temat "Death Note'a" przedstawić:

Cytat:

Najciekawsza jest jednak postać głównego bohatera. Nie ma tu juĹź Ĺźadnej schematy ki, ale coś innego i to teĹź zdecydowanie przyciÄ ga uwagę.

Niby zgodzę się, że nie ma "schematy ki", ale jedynie pozornie. Szybko można zauważyc, że i ona wystepuje, ale w postaci... nieprawdopodobnie wybitnych umysłów niektórych bohaterów. Podczas gdy mozna to jeszcze zrozumieć przy "L" ( w końcu to światowej sławy detektyw), tak Light/Raito Yagami przebija pod tym względem niejedną organizacje rządową. Jak dla mnie to znowu mamy do czynienia z syndromem "wybitnej jednostki", tylko tym razem podanym w nieco inny sposób.

Cytat:

Poznajemy Lighta i z każdym kolejnym odcinkiem zaczynamy dostrzegać, że chłopak wariuje, choć to jeszcze nie choroba psychiczna (właściwie momentu przełomowego nie widać)

Nie zgodzę się.
Tutaj wg mnie lezy największy grzech tej opowieści. Mianowicie: główny bohater to nieludzki potwór w całej dosłowności tego określenia. Nie posiada ŻADNYCH dobrych emocji, a gdy zabija, to nawet brew mu nie drgnie. Chociaż nie... Każda strona mangi jest podzielona na części, prezentujące poszczególne ujecia/sceny. Light/Raito cierpiał psychicznie jedną (JEDNĄ) taką część, z powodu tego co zrobił. Jak dla mnie to nie można tu mówić o żadnym przejawie człowieczeństwa.
Dodatkowo główny bohater ma 17 lat! Jak ja bym znalazł notes służący do zabijania osób nie wiem czy wpadłbym na równie oczywisty wniosek co Light: "Zostanę bogiem swojego nowego świata, świata bez zbrodni...". Upór w dążeniu do tego celu jest wręcz niepokojący. Na drodze Lighta/Raito pojawia się wiele postaci, czujących do niego od szacunku, przez przyjaźń, aż po miłość. Traktuje ich tak samo: przedmiotowo, mysląc jedynie w kategorii "przyda się, nie przyda się, i kiedy się pozbyć". To już Terminator był bardziej ludzki!

Cytat:

stacza się jakby na drugi plan a jego miejsce zajmuje L(...)Najciekawsze sÄ relacje pomiędzy tymi dwoma

-Jesteś Kirą
-Nie, nie jestem
-Ale ja wiem, że ty jesteś
(parę odcinków dalej)
-Udowodniłem ci, że nie jestem Kirą?
-Tak
-Wierzysz w to, że nie jestem Kirą
-Niby, ale..
-Ale co?
-Ty i tak jesteś Kirą...

I tak na poczatku wygladają dyskusję "L" z Lightem/Raito. Czasem czytelnik ma wrażenie, że "L" polega całkowicie na jakiejś niezrozumiałej intuicji. Kontrast jest tym większy, gdyż Light/Raito ma bardzo dobre i przemyślane pomysły, a "L" najwyraxniej czytal scenariusz

Cytat:

A anime posiada nie tylko bardzo realnÄ kreskę (koniec z oczami na pół twarzy! Nareszcie!)

Jest to chyba najbardziej poważny shounen jakiego czytałem. Gdyby nie dwie postacie i całkiem sympatyczny shinnigami, to manga emanowała by wręcz mrokiem i nadmiarem tekstu. Poza tym: mi tam żal wielkich oczu!

Jak przed chwilą powiedziałem, ilość tekstu czasem jest po prostu przytłaczająca. Nie przeczę, że postacie b. czesto mówią rzeczy istotne dla fabuły, ale ich wypowiedzi są skonstruowane na zasadzie "Ja wiem, że on wie, że ja wiem, że on wie". Większa ilość tekstu w takim stylu zaczyna po prostu nużyć.

Pomarudziłem, pomarudziłem, ale czasu spędzonego przy "Death Note'cie" nie żałuję. W gruncie rzeczy czyta się ją/go (ją mangę, go Death Note'a) ciężko, ale potrafi dostarczyc wiele emocji. A to chyba w mandze najważniejsze.

Opinie swą wyrażałem na podstawie mangi Death Note
Robię to tak, gdyż podobno manga i anime b. niewiele sie w tym przypadku różnią, a poza tym oceniam jedynie stronę merytoryczną (z wyjatkiem kreski, ale wątpię by w anime była inna)

Jeśli chodzi to wampiry to podobał mi się Vampire Knight . Jest to opowieść o pewnej szkole, która działa na dwie "zmiany". Pierwszą, "dzienną" stanowią normalni ludzie. Drugą, "nocną" wampiry. Od razu ostrzegem, że jest to shoujo (manga by girls for girls), dlatego akcji jest tu tyle co kot napłakał, za to jest bardzo rozwinięty wątek fabularno/emcjonalny. Mnie nawet wciagnęło.

[amaya]

Mnie najbardziej się podobają anime w których się biją... na wszystko. Miecze, kunaie, szable, shurkieny, igły, rewolwery, magia i co autorowi do głowy przyjdzie jak np. Bleach, Naruto, Bakumatsu kikansetsu irohanihoheto, Ga-rei-zero, Shakugan no Shana, D.gray man, Mugen no Juuni.

Co do Death Note to oglądałam anime i mnie się spodobało. Oprócz tego ciekawe jest też Jigoku shoujo czy Umineko no naku koro ni, Higurashi no naku koro ni.