[Sebastian ?liwi?ski]

[Kamil Cz]

Ostatni czwartkowy trening shinkendo skłonił mnie do pewnych przemyśleń.

Praktycznie zawsze robimy w trakcie rozgrzewki goho no kamae i happo no kamae (pięć i osiem kamae). Na początku człowiek traktuje to jako "jedne z kolejnych ćwiczeń". Później przyjmuje to jako standard i nie zastanawia się dłużej nad celem wykonywania. Ot jedno z kolejnych ćwiczeń rozgrzewkowych... duży błąd....

Kiedyś chciałem napisać artykuł o ashisabaki. Przesłałem go Sensei'owi, czekając na jego zdanie. Po pewnym czasie odpowiedział mi, że artykuł co prawda całkiem przyzwoity, ale to z czym osoby mają problem to nie to jaki jest sens danych kroków. To z czym osoby mają problem to zachowanie pozycji kamae.

Przyzam, że choć potakiwałem wtedy, to nie bardzo rozumiałem co miał na myśli "Jak to? Przecież co trening wykonujemy goho i happo no kamae. Ponadto Sensei zawsze zwraca nam baczną uwagę na kamae... Z czym tu mieć problemy?"- takie miałem myśli.

Na ostatnim czwartkowym treningu wykonywaliśmy 6 elementów ippondachi - jednego z podstawowych układów. Pamiętam, ze choć nie wykonywaliśmy go wcześniej dużą ilość razy, to nie miałem większego kłopotu z zapamiętaniem ruchów... Gdy Sensei wziął mnie na środek by pokazać wszystko to gdy przyszło mi wykonywać ippondachi, nie tylko się pomyliłem, ale nie byłem pewny swoich ruchów (a wg. mnie w sztuce walki nie ma nic gorszego niż nie być pewnym swoich ruchów). Podobnie było, gdy wykonywaliśmy ippondachi na Węgrzech. Brak pewności również mi doskwierał.

Gdy przyszło do treningu z partnerem, przypomniałem sobie co Sensei cały czas mĂłwił: kamae. Zapominałem o pewnym kamae. Dlatego cały czas coś mi nie wychodziło. Gdy tylko zacząłem je stosować to szło mi znacznie lepiej. Oczywiście nie jestem jeszcze w stanie wykonać ippondachi bardzo szybko, ale zyskałem coś duĹźo bardziej istotnego: Zacząłem zyskiwać pewność swoich ruchĂłw. Jak powiedział Sensei Layos: „NajwaĹźniejsze są technika, rytm i wyczucie czasu. Gdy to opanujecie to szybkość i siła przyjdą same”.
Paru osobom zamiast powiedzieć co mają zrobić za ruch, stwierdzałem Ĺźe mają zrobić takie a takie kamae. Efekt był duĹźo lepszy, bo sami dochodzili do tego jak mają to zrobić. A takiej wiedzy trudniej się pozbyć…

Oczywiście da się wykonywać ippondachi bez zachowania kamae, ale wtedy zawsze będziecie mieli wątpliwości w głowie w trakcie wykonywania układu. W końcu przyjdzie taki dzień, Ĺźe przyjdziecie na trening wykończeni psychicznie i nie będziecie w stanie myśleć nad kaĹźdym momentem układu. Wtedy dopiero zaczniecie się mylić, gdyĹź oparliście całą swą wiedzę nie na tzw. pamięci mięśniowej, a na swoim umyśle... Nauczyliście się układu, ale nigdy go nie zrozumieliście go. Oczywiście nie oznacza to, ze nie będziecie dobrzy. Zapewne będzie wiele osĂłb, ktĂłre będą podziwiać was za wasze umiejętności i za to, Ĺźe umiecie wykonywać ten układ. W głębi jednak, cały czas będziecie czuć, Ĺźe brakuje wam czegoś bardzo istotnego. Nie będziecie w stanie rozwinąć dalej techniki. A wtedy pozostaje albo zmiana, albo wycofanie się…

Sam miałem tak, gdy raz jeden przyszedłem na trening bardzo zmęczony. Myliłem się we wszystkich momentach gdzie normalnie przez chwilę zastanawiam się nad następnym ruchem. Wtedy jednak nie potrafiłem w Ĺźaden sposĂłb się skupić, co skutkowało straszliwymi błędami. Byłem bardzo zdenerwowany: „Proste układy. Wykonywałem je wiele razy. Dlaczego teraz mi nie wychodzą?! Nie mogę przecieĹź wypaść tak przed innymi…”, myślałem w rozdraĹźnieniu, co powodowało tylko większe pomyłki. To był waĹźny dzień dla mojego shinkendo: Dzień w ktĂłrym dowiedziałem się, Ĺźe umiem jeszcze bardzo mało…

MĂłj bardzo długi wywĂłd mogę jedynie zakończyć słowami: Sensei miał racje… Ale jak to z reguły bywa, rację tą dostrzega się dopiero po pewnym czasie, a zaczyna się ją rozumieć jeszcze później…

[Agnieszka]

Kamil odpracował autoanalizę,co i mnie skłoniło do pewnych refleksji.
Mianowicie,i ja przekonałam się,że Sensei miał rację ,pocieszając nas ,nowych adeptów Aikido,załamanych,że nic nie kumamy:W pewnym momencie wam się rozjaśni(w głowach),ćwiczcie cierpliwie i nie przejmujcie się...
Na początku szło pod górkę.Potem czułam się podbudowana,gdy zaczęłam odróżniać pewne waza od siebie;dwie z nich miałam nawet wrażenie,że wciąż ćwiczymy i je w miarę zapamiętałam.
Ostatnio przejrzałam kxero,do którego mnie niezbyt ciągnęło,i wyobrazcie sobie,że te 5 technik kojarzę:)))Nie twierdzę,broń Boże,że mnie oświeciło,ale moje samopoczucie zdecydowanie się poprawiło... Mam nadzieję,że lody zostały przełamane i będzie mi łatwiej.

Tym optymistycznym akcentem kończę i życzę wszystkim najlepszego w sobotę