Wysany: 2009-01-29, 16:06 Aikido w świetle piśmiennictwa
Pomyślałem że być może ktoś będzie miał ochotę to przecytać:
Morihei Ueshiba ( 1883 – 1969 ) – jeden z największych mistrzów sztuk walki na świecie. Żołnierz, poszukiwacz duchowy, twórca i nauczyciel aikido, które propagował jako sposób na rozprzestrzenianie pokoju i harmonii. [ „ The Art of Peace ” w tłumaczeniu Johna Stevensa. Tłumaczenie: Magdalena Zamorska – „ Sztuka Pokoju”; Shambhala Publications, Inc; 2002 ]
Aikido zrodziło się w Japonii w pierwszej połowie dwudziestego wieku, świat usłyszał o nim dopiero we wczesnych latach pięćdziesiątych , po złagodzeniu powojennych restrykcji okupacyjnych, które relegowały wszelkie inne sztuki walki. Aikido szybko zyskało popularność w wielu krajach na wszystkich kontynentach. Głównym powodem tego stanu rzeczy jest unikalność sztuki Ueshiby i tkwiący w niej potencjał rozwoju duchowego . Wielu ćwiczących uważa wręcz, że głębsze wartości wyraźniejsze są w aikido niż w innych japońskich sztukach walki. [„Aikido”; Kisshomaru Ueshiba; Diamond Books, Bydgoszcz 2002 ]
Aikido ogólnie
Przede wszystkim praktyk musi znakomicie opanować własne ciało. Należy podporządkować je technicznym zasadom systemu w takim stopniu, aby nowe przecież nawyki ruchowe stały się naturalne. Mamy tu na uwadze postawę, sposoby poruszania się, wyjściowe ułożenie rąk, wykonywanie obrotów itp. Czynności. Istotna jest koordynacja ruchów i idealna równowaga. Jeszcze ważniejsze – zgranie oddechu z ruchem. Tylko wtedy można przejawić „ Ki ” w ruchach własnego ciała.
Generalne zasady techniczne i taktyczne – charakterystyka systemu:
1. Zasada „wtórnej inicjatywy” – nie ma technik wykonywanych wobec rywala pasywnego. Nie ma Aikido bez ataku przeciwnika.
2. Zasada „ czystej neutralizacji agresji” – należy ją rozumie tak: zaawansowany praktyk potrafi obronić się, nie powodując poważniejszej kontuzjii u rywala i wywołując tylko przejściowy ból. Taka forma obrony jest jednak tylko kwestią wyboru.
3. Zasada „Ki”. Ki jest przejawem psychofizycznej jedności człowieka a nie czymś fizycznym, czy duchowym. Idealne zharmonizowanie psychiki i ciała nadaje jednak inną jakość zarówno myśleniu jak i ruchowi. Ki jest siłą w tym sensie, ze przejawia się jako zaskakująca, niezwykła możliwość działania.
4. Zasada „wykorzystania inercji przemieszczającej się masy”. Dystans nie może być zbyt mały, aby przeciwnik nie wyhamował przez zderzenie z nami. Jeśli zbytnio się oddalimy, to napastnik po prostu zatrzyma się. Kluczem jest aby rywal zachował moment bezwładności.
5. Zasada „ wirującej kuli ” - aikidoka stara się przemieszczać w ten sposób, aby zawsze być w centrum ruchu wirowego, zaś rywala utrzymywać na obwodzie „ wiru ”.
6. Zasada „braku przeciwstawiania się atakowi”. Szybkość aikidoki winna być dostosowana do szybkości przeciwnika, do tempa jego ruchu. Reakcja obronna nie spóźnia się i nie wyprzedza, lecz „prowadzi” atak w pożądanym kierunku.
7. Zasada „ wykonywania technik aikido przez całe ciało ”. Nie wolno ciągnąć, szarpać, pchać rękami. Ręce tylko trzymają lub prowadzą. Jeśli zadanie brzmi „ lewą ręką pchaj a prawą ciągnij” – aikidoka nie będzie prostował lewej a zginał prawej, lecz trzymając ręce prosto obróci tułów w prawo jednocześnie zataczając prawą stopą łuk w tył i w lewo. Łokcie obu rąk pozostaną bez ruchu.
8. Zasada „ wykonywania technik z elastycznym napięciem” . Błędem jest uzyskanie elastyczności przez zupełne rozluźnienie, jeszcze poważniejszym – usztywnienie ramion czy całego ciała. Właściwy stan napięcia porównać można z oczekiwaniem aż ktoś rzuci w naszą stronę miękką piłkę. [„Aikido - Sztuka Walki dla dżentelmenów”; J.Miłkowski, S. Makuch, E Miłkowska; WsiT, Warszawa 1989]
Morihei Ueshiba o Aikido
„Wszystkie metody wykorzystywane w Aikido muszą być powiązane z uniwersalnymi zasadami. Te, które nie są powiązane z najwyższymi zasadami, odwrócą się przeciwko Tobie, uszkadzając Twoje ciało. W przypadku Aikido zmiana jest sednem metody. W Aikido nie ma żadnych form. Ponieważ nie ma ustalonych form, Aikido polega na studiowaniu ducha. Nie daj się usidlić formom; jeżeli sobie na to pozwolisz, przeoczysz wszystkie subtelne różnice, które pojawiają się podczas wykonywania poszczególnych układów. W przypadku Aikido duchowa przenikliwość stoi na pierwszym miejscu, a odnowa serca – na drugim. Szczere myślenie jest podstawą prawdziwej metody. Wykorzystaj swoje ciało, by poprzez fizyczną formę zamanifestować ducha.” [ „Sztuka Pokoju” [ „ The Art of Peace ” w tłumaczeniu Johna Stevensa. Tłumaczenie: Magdalena Zamorska – „ Sztuka Pokoju”; Shambhala Publications, Inc; 2002 ]
Ja przeczytałem całość.
Powiem ci tak : nie chcę rozbijać poszczególnych wersów czy cytatów ponieważ jest dużo wykluczających się treści. Mam nadzieję, że całość twojej pracy jest bardziej formą przedstawienia różnych wizji Aikido niż twojej własnej oceny Aikido bo jeżeli tak to na podstawie powyższego fragmentu oceniam twoje wnioski jako w większości złe lub niewystarczające.
Mam tu na myśli : Generalne zasady techniczne i taktyczne – charakterystyka systemu:
Jeżeli piszesz o Aikido powołując się na Ryu Ueshiba to ok lecz jeżeli powołujesz się również na książki lub fragmenty książek innych tak zwanych uczniów Ueshiby to wielki błąd - a z powyższego fragmentu wynika , że to wiedza od różnych autorów.
W pewnym okresie bardzo duża grupa różnych ludzi w tym i Japończyków przyjeżdżała do Dojo Ueshiby aby trenować u jego boku. I tu pojawia się pewien paradoks ponieważ trenując w dojo Ueshiby w większości nie trenowali u jego boku i z tego powodu ich przekaz Aikido często odbiega znacząco od wizji Ueshiby. Stąd pomimo tego samego stylu Aikido pojawia się wiele sprzecznych wizji i teorii u mistrzów "rzekomo" trenujących u O`Sensei, a jest to wynikiem braku wiedzy z samego źródła.
Bo jak można inaczej wytłumaczyć fakt różnych poglądów na ten sam temat i to w dodatku sprzecznych z poglądami stwórcy Aikido przy jednoczesnym zapewnianiu , że było się jego uczniem ... ? to już nawet nie dualizm.
Więcej i dokładniej opisuje ten problem w "Sztuki Walki" nr 2 z 2008r i 7 ogólnie. Proponuje sobie poczytać.
W powyższym poscie nie ma ani jednego fragmentu mojej oceny lub opinii Jako iż nie jestem żadnym autorytetem w owej dziedzinie, nie mam prawa przedstawiać w pracy magisterskiej swoich domniemań.
Jest to kompilacja wiadomości dot. aikido z różnych, podanych zresztą źródeł - liczyłem na komentarz z twojej strony sensei - postaram się dotrzeć do wymienionej przez Ciebie literatury.
Całość mojej pracy dotyczy wpływu nawyków ruchowych kształtowanych przez Aikido na profilaktykę oraz leczenie przeciążeń kręgosłupa - ten fragment w założeniu ma na celu wyjaśnić laikowi w możliwie najprostszy sposób " co to jest aikido ".
Mam nadzieję, że całość twojej pracy jest bardziej formą przedstawienia różnych wizji Aikido niż twojej własnej oceny.....
Dziękuję za wyjaśnienia.
Jeżeli przedstawiasz innych to teraz mi pasuje.
A na marginesie ... Aikido nie może być postrzegane jedynie jako sztuka walki uprawiana na dojo. Aikido w swoim zamyśle jest tak szeroką sferą życia każdego kto chce je poznać, że zdecydowanie wychodzi ono poza dojo. A gdy uznamy takowe twierdzenie za aksjomat to każdy, nawet ten kto nie uczy się Aikido ma prawo do wypowiadania się w tej kwestii.
Ktoś kto wypowiada się w jakimś temacie jest po prostu wolnym człowiekiem posiadającym własne zdanie i nie musi od razu być autorytetem i tym samym wielu nie musi od razu akceptować jego tez ....
Mam nadzieję, że całość twojej pracy jest bardziej formą przedstawienia różnych wizji Aikido niż twojej własnej oceny.....
Dziękuję za wyjaśnienia.
Jeżeli przedstawiasz innych to teraz mi pasuje.
A na marginesie ... Aikido nie może być postrzegane jedynie jako sztuka walki uprawiana na dojo. Aikido w swoim zamyśle jest tak szeroką sferą życia każdego kto chce je poznać, że zdecydowanie wychodzi ono poza dojo. A gdy uznamy takowe twierdzenie za aksjomat to każdy, nawet ten kto nie uczy się Aikido ma prawo do wypowiadania się w tej kwestii.
Ktoś kto wypowiada się w jakimś temacie jest po prostu wolnym człowiekiem posiadającym własne zdanie i nie musi od razu być autorytetem i tym samym wielu nie musi od razu akceptować jego tez ....
Oss
Zgadzam się jak najbardziej
Co ciekawe - praktycznie w każdej pozycji jaką miałem okazję przeczytać na temat Aikido, widnieje zazwyczaj na wstępie wzmianka iż " trudno prosto i jednoznacznie powiedzieć czym jest Aikido ". Pod tym względem chyba każdy autor ma rację. Zawsze można się odnosić do słów O'senseia - ale mam wrażenie że daleko im do " jednoznaczne " i " proste ", zwłaszcza gdyby miał je przeczytać ktoś kto z Aikido nigdy wcześniej do czynienia nie miał. Hehe już widzę minę promotora gdyby na wstępie zobaczył hasła związane ze zbawiennym wpływem jedności z wszechświatem i naturą :D
W pracy którą piszę... tak naprawdę istotny jest tylko aspekt ruchowy. Wobec czego nie ma potrzeby abym dokładał własną opinię dotyczącą tego czym Aikido jest akurat dla mnie.
Jako iż nie jestem żadnym autorytetem w owej dziedzinie, nie mam prawa przedstawiać w pracy magisterskiej swoich domniemań.
